CHP ve Erdal İnönü

CHP ve Erdal İnönü

Erdoğan, her ne kadar Kürt sorununda “çözüm sürecini” başlatmış olan biri olsa da özünde sağcı bir siyasetçi. “Demokrasi bizim için bir tramvaydır. İstediğimiz durağa gelince ineriz” diyen birinden CHP gibi kendini sosyal demokrat olarak tanımlamış bir parti neden ve niçin etkilenir ki? Bu sorunun cevabını vermek çok zor. Benim için daha da öyle. Çünkü ben 1991-93 yılları arasında rahmetli Erdal İnönü ile çalışmış biriyim. Erdal bey Kürt sorununa demokratik bir çerçevesinden bakan biriydi.

Gerçekten şu CHP’li sekülerleri anlamakta zorlanıyorum. Bir sürü olaydan ve uzunca bir zamandan sonra Kürtlerin ve demokratların içinde yer aldığı ve demokrat siyaset yapan şimdiki adıyla DEM partiyle ancak şimdilerde utangaç olmayan bir ilişki kurmuş durumda. Daha doğrusu kurmaya çalışıyor.

CHP yönetimleri, Erdoğan’ın “şeytanlaştırarak” siyaset sahnesindeki etkisini kırmak için bulduğu “Bunlar terörist!” ifadesinden oldukça uzun bir süre çok etkilendiler. Siyasetlerini bu tanım içinde belirlediler. Oysa bu süreç “Seni başkan yaptırmayacağız!” sloganının 7 Haziran seçimlerinde gerçekleşmesiyle başlayan bir süreçti ve son olarak Selahattin Demirtaş’a 40 yıl ceza verilmesiyle devam etmekte.

Erdoğan’ın böyle yapması anlaşılabilir bir şey. Çünkü Erdoğan, her ne kadar Kürt sorununda “çözüm sürecini” başlatmış olan biri olsa da özünde sağcı bir siyasetçi. “Demokrasi bizim için bir tramvaydır. İstediğimiz durağa gelince ineriz” diyen birinden CHP gibi kendini sosyal demokrat olarak tanımlamış bir parti neden ve niçin etkilenir ki?

Bu sorunun cevabını vermek çok zor. Benim için daha da öyle. Neden mi?

Çünkü ben 1991-93 yılları arasında rahmetli Erdal İnönü ile çalışmış biriyim. Erdal bey Kürt sorununa demokratik bir çerçevesinden bakan biriydi. 1990’da Kürt Raporu’nu hazırlatmış, 1991 seçimlerinde Kürt adayları parlamentoya taşımış ve partisinin bölgenin birinci partisi olmasını sağlamıştı. Öyle ki neredeyse bölgenin vekilleri ve belediye başkanlarının çoğu SHP’li olmuştu. 

Ama ne yazık ki o zaman da hükümette Tansu Çiller gibi ne yaptığını bilmeyen birinin başbakan olmasıyla köy yakmaları, faili meçhul cinayetleri vs. gibi olaylar Kürt sorununu daha da kangrenleştirdi. Bunun da zaten eksik olan demokrasimizin iyice eksilmesine neden olduğu ortada.

CHP’nin yeni yönetiminin son zamanlarda attığı bazı adımlar bu geçmişle bağ kurmak yönünde umut verici. Üstelik de bu bağ kurmak adımları sadece Kürtler bağlamında değil, başta Aleviler olmak üzere, bu ülkede kendi kimliklerine sahip çıkan bütün farklı kimlikler için de hatta bazılarınıza aykırı gibi gelebilir ama bu aynı zamanda İslami duyarlılıkları yüksek muhafazakar kesimler için de bir gereklilik.

CHP’NİN YENİ YÖNETİMİNİN ATTIĞI BAZI ADIMLAR UMUT VERİCİ

CHP bu geçmişe sahip çıkmadı. Çıkmayışında Kürt siyasetçilerin de kusurları olmuş olabilir tabii ki. Ama sonuçta Cumhuriyeti kurmuş ve kendini sosyal demokrat olarak tanımlamış bir partinin böyle davranması makul görülemez.

O nedenle de CHP’nin yeni yönetiminin son zamanlarda attığı bazı adımlar bu geçmişle bağ kurmak yönünde umut verici. Üstelik de bu bağ kurmak adımları sadece Kürtler bağlamında değil, başta Aleviler olmak üzere, bu ülkede kendi kimliklerine sahip çıkan bütün farklı kimlikler için de hatta bazılarınıza aykırı gibi gelebilir ama bu aynı zamanda İslami duyarlılıkları yüksek muhafazakar kesimler için de bir gereklilik. Çünkü onların bazılarının bu tarikat ve cemaatlerin giderek daha fazla ortaya çıkan din istismarı anlamına gelen faaliyetlerinin farkında oldukları da bir gerçek.

Bu nedenle de CHP’nin yeni yönetiminin böyle bir kapsayıcı politika üretmesi, demokrasiye ve demokratlığa vurgu yapan bir anlayışla konulara yaklaşması bütün bu mağdur kesimlerin gönüllerine girebilmesi ileriki başarıları için bence bir gereklilik. Erdal İnönü gibi zeki, duyarlı, demokrat ve gönül insanı bir liderlerinin olduğunu da hatırlayarak. 

Herkes bir gün Fenerbahçeli ya da Galatasaraylı ya da CHP’li olmayacak tabii ki! Farklılıklarımız hep var olacak. Ama toplum olabilmek için her şeyden önce galiba “biz” olmamız gerekiyor. Aramızdaki sınıfsal farklılıklarımız ve çıkarlarımız var olmaya devam edecek olsa da…

Erol Katırcıoğlu
Latest posts by Erol Katırcıoğlu (see all)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir