Sokaktan zayıf iktidar korkar!

Polis kendilerine verilen talimat gereği direnen göstericileri “süpürüyor”: Gazla, plastik mermiyle, kalkanla. İktidar ise süpürüleceği günü ertelemek için Anayasayı yeniden değiştirmek istiyor. Kurt kırmızı şapkalı kızı yemek için anayasayı bahane ediyor. “Helal rızık peşinde koşan emekçiler” ekmek yerine gaz yediler 1 Mayıs’ta. Sokaktan sadece zayıflamış iktidarlar korkar, o iktidarlar gün gelir sandıkta süpürülür.

Bir 1 Mayıs’ı daha bayram değil eziyet olarak yaşıyoruz. 1 Mayıs, çok uzun yıllar adı bile konmadan yasaklandı. Daha sonra Bahar Bayramı oldu, kırlara çıkıp piknik yapın denildi. Türk siyasi hayatının nasıl da baskılarla geçip gittiğinin bir örneğiydi 1 Mayıs korkusu! Oysa neydi kutlanmak istenen, sadece ve sadece İşçi ve Emekçinin hakkını arama, demokrasi ve özgürlük talebi. Bu da ancak demokrasinin geçerli olduğu ülkelerde olabiliyor. Karanlık güçler, gizli eller, 1977’de, 1 Mayıs’ın kutlama törenlerini kurşunlar ve bıçaklarla kan gölüne dönüştürüp 34 kişinin ölümüne neden olduğundan beri Taksim Meydanı çok daha simgesel bir anlam kazandı. Her yıl 1 Mayıs’ta işçi örgütleri hükümetlerle pazarlık ede ede kutlama yapmaya çalışıyor. AKParti, iktidara geldiği ilk yıllarda seçim kampanyasında yaptığı demokrasi ve özgürlük çağrılarını 1 Mayıs’ı Bahar Bayramı olmaktan çıkarıp İşçi ve Emekçi Bayramı olarak kabul ederek ve Taksim Meydanı’nı toplantı yapmaya açarak hayata geçirdi. Aman ne güzel! İşçiler 1 Mayıs 2007’de Taksim’de halay çekti, slogan attı, bayram kutladı. Sonra ne oldu?

Adaletin hak ve hukuk dağıtmaktan uzaklaşıp sadece kurumların ve varsılların hukukunu korumaya çalışması, cezaevlerinin zindana dönüşüp masumlarla dolması zulmün artmasının sonucu nedir? Halktan korku!  

AKP’nin gerçek talebi

AKP özgürlükten anladığı alanları gösterdi, başörtüsü ve tesettür hakkı, laik eğitimden vazgeçilip eğitimin dinci vakıfların eline terk edilmesi, dinin yönetimin her kesimine yayılması ve laiklikten ve cumhuriyetin kurucu değerlerinden vazgeçilmesi! Milli gelirin ve refahın, halkın ve emeğin yararına değil, küçük bir azınlığa ve sermayeye, adeta peşkeş çekilmesi, tarımın bitirilip verimli meraların, yaylaların maden şirketlerinin yağmasına teslim edilmesi, köylünün suyunun gereksiz HES barajlarıyla gasp edilmesi! Sözde özgürlük ve demokrasi için yapılan referandumla ülkenin rejimi değiştirildi. TBMM’nin yasa yapma ve denetimi sözde kaldı, işlevsizleşti. Gelinen noktada halk kitleleri yoksullaşır ve ianeye muhtaç kalırken küçük bir zümre semirdi, varlıklarını görgüsüzce sergileyerek halkın öfkesini köpürttü.

Adaletin hak ve hukuk dağıtmaktan uzaklaşıp sadece kurumların ve varsılların hukukunu korumaya çalışması, cezaevlerinin zindana dönüşüp masumlarla dolması zulmün artmasının sonucu nedir? Halktan korku!  

İstanbul’da Osmanlı padişahları zamanında bile yaşanmamış görüntüler var: Saraçhane’de su kemerlerinin altında binlerce polis ve onlarca Toma! Sanırsınız düşman güçleri Trakya’dan şehre girdi ve kahraman askerlerimiz şehri müdafaa ediyor! Barikatları geçmeye çalışan göstericileri plastik mermi, biber gazı ve kalkanlarla durdurmaya çalışıyor.

Korku baskı ve yasak getirir

Tarih boyunca yönetimin halktan kopması ve zulmün artması sonucu halklar sokağa dökülüp gösterir tepkilerini ve bunun için halkın sokağa çıkması engellenir! İktidar son seçimlerde birinci parti olma vasfını da yitirmiş ve artık sonunun geldiğini görmüş ki bir zamanlar kutlamaya açtığı Taksim Meydanı’nı bu kez “trafik engelleniyor, turistler rahatsız oluyor” gibi akıl dışı gerekçelerle İstanbul’un göbeğinde adı konulmamış bir Sıkıyönetim ve Sokağa Çıkma yasağı uygulamakta!

İstanbul’da Osmanlı padişahları zamanında bile yaşanmamış görüntüler var: Saraçhane’de su kemerlerinin altında binlerce polis ve onlarca Toma! Sanırsınız düşman güçleri Trakya’dan şehre girdi ve kahraman askerlerimiz şehri müdafaa ediyor! Barikatları geçmeye çalışan göstericileri plastik mermi, biber gazı ve kalkanlarla durdurmaya çalışıyor.

Göstericiler kim? Bu sert karşılamaya fiziki olarak direnenler artık sadece gençler ve TKP gibi daha soldaki partiler. CHP Genel Başkanı Özgür Özel ve kurmayları, İstanbul İl Başkanı Özgür Çelik, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu, saat 10’a doğru artık direnişin bir başka merkezi olmuş Saraçhane’ye gelerek DİSK ve KESK’e destek verdiler. Desteğin gerekçesi, Anayasa Mahkemesi’nin gerekçeli “Taksim’de gösteri yapmak haktır” mesajıydı! Polis, kendisine verilen emir doğrultusunda sürekli “izinsiz ve yasa dışı gösteri yapıyorsunuz” uyarısı yapıyor ama asıl yasa dışı olan adeta sokağa çıkma ve gösteri yapma yasağı! Neye dayanarak? Anlamsız bir güvenlik sorununa. Ama müdahaleye baktığınız zaman asıl güvenlik polisin sert müdahalesiyle yok ediliyor! Nitekim, DİSK ve KESK, üyelerinin can güvenliği gerekçesiyle barikatları zorlamıyor.

Polis kendilerine verilen talimat gereği direnen göstericileri “süpürüyor”: Gazla, plastik mermiyle, kalkanla. İktidar ise süpürüleceği günü ertelemek için Anayasayı yeniden değiştirmek istiyor. Kurt kırmızı şapkalı kızı yemek için anayasayı bahane ediyor. “Helal rızık peşinde koşan emekçiler” ekmek yerine gaz yediler 1 Mayıs’ta. Sokaktan sadece zayıflamış iktidarlar korkar, o iktidarlar gün gelir sandıkta süpürülür. Demokrasi olan ülkelerde!