Muharrem İnce takıntısı

KÖŞE YAZILARI İzmir’den birkaç belediye istemişti İnce. Bu istek aşırı görüldü. Halbuki İnce’nin tekrar CHP’ye döndüğü bir tablo partiye güç verebilir. Ama görülüyor ki CHP Genel Merkezinin İnce takıntısı devam etmekte. Bu kaşıkçı kavgasının sonunda nereye varacağını ise deneyimleyerek göreceğiz. Mayıs seçimlerine giderken birçok tuhaflığa tanıklık etti Türk siyaseti. İki kutba doğru sürüklenmişti seçmen çoğunluğu. Millet İttifakının adayı Kılıçdaroğlu, Cumhur İttifakı’nın adayı ise Erdoğan’dı. Kılıçdaroğlu ayrıca HDP tarafından da destekleniyordu. Ama 1 oyun bile çok önemli olduğu bir konjonktürde arada kalan ciddi bir kitle vardı yine de. İnce, Oğan ve Özdağ’ın başını çektiği milliyetçi-Atatürkçü kesimler kendilerini iki bloğa da yakın hissetmiyordu. CHP Genel Başkanının Cumhurbaşkanı adayı olduğu bir seçime doğru sosyal demokrat-Atatürkçü cenah İnce’ye karşı ciddi bir olumsuz motivasyon içerisine girdiler. İnce’nin adaylıktan Kılıçdaroğlu lehine çekilmesi beklenti hâline dönüştü. Böylesi bir ortamda bir Kılıçdaroğlu-İnce görüşmesi gerçekleşti. Taraflar anlaşamadı. CHP’nin Memleket Partisine beklentilerin çok altında bir teklifle geldiği sızdı basına. Bu görüşmeyi takip eden 2 hafta içerisinde İnce’ye ait sahte müstehcen görüntüler internete servis edildi. Muharrem İnce adaylıktan çekildi. Kılıçdaroğlu liderliğindeki CHP Genel Merkezi Muharrem İnce ve partisinin tarihin çöplüğüne savrulduğu kanaatindeydi. CHP Genel Merkezinin yarattığı “biz kazanıyoruz, bu başarıya hizmet etmeyen herkes haindir” havası tüm bilinçleri susturdu. Kimse şu soruları sormadı: Sadullah Ergin’in CHP listelerinden milletvekili seçildiği, oy oranları çok düşük 4 küçük partiye 39 milletvekili verildiği bir ortamda İnce’nin talepleri neden aşırı gelmişti Kılıçdaroğlu ve kurmaylarına? Sarıgül’e tanınan şans İnce’ye neden verilmedi? Zafer Partisiyle bile protokol yapan Kılıçdaroğlu için İnce o kadar da uzak bir siyasetçi miydi? Muharrem İnce’nin neden yok oluşa terk edildiğini hepimiz az çok biliyoruz. İnce Kılıçdaroğlu’nun CHP’de kurduğu düzene açıkça karşı çıkan bir siyasetçiydi. Cumhurbaşkanlığı adaylığı sürecinde doruğa çıktığı üzere Atatürkçü seçmenler üzerinde ciddi bir popülerliği vardı. Kılıçdaroğlu için Erdoğan ne kadar rakipse İnce de o kadar rakipti. Artık Kılıçdaroğlu yok tabii. Yerini Özel’e bıraktı. Ancak bu lider değişikliğinin CHP Genel Merkezindeki hâkim bakışı değiştirmeye yetmediğini açıkça gördük. İYİ Parti’nin ayağına giden, DEM’le müzakere yürüten CHP, Memleket Partisine bir kez daha kapıları kapattı. İzmir’den birkaç belediye istemişti İnce. Bu istek aşırı görüldü. Halbuki İnce’nin tekrar CHP’ye döndüğü bir tablo partiye güç verebilir. Ama görülüyor ki CHP Genel Merkezinin İnce takıntısı devam etmekte. Bu kaşıkçı kavgasının sonunda nereye varacağını ise deneyimleyerek göreceğiz.